Wat is kennis?
Onder het begrip kennis wordt over het algemeen alles wat je weet of geleerd hebt verstaan. Het omvat alle informatie die je verstand heeft verwerkt en heeft begrepen. Kennis bestaat uit feiten die (meestal op basis van wetenschappelijk onderzoek) voor waar aangenomen worden.
Menselijke ontwikkeling
Voor De Roestenburgh rust de menselijke ontwikkeling niet alleen op kennis. Er zijn twee belangrijke pijlers. Maatschappelijk wordt de eerste daarvan – kennis – als belangrijkste ervaren. Kennis wordt opgedaan door gestructureerde overdracht van feiten die van buitenaf aangereikt worden. Een feit is een gebeurtenis waarvan de werkelijkheid vaststaat, doordat het ofwel zintuiglijk waargenomen ofwel instrumenteel gemeten is. Een feit moet met objectieve waarnemingen vastgesteld en getoetst zijn. Dit leidt tot begrip voor dat wat zicht- of grijpbaar is.
De tweede pijler is vorming of ontwikkeling. Hier gaat het om de vrijheid dingen te onderzoeken en van binnenuit te ervaren wat onzichtbaar is. En daarmee te durven werken. Dit leidt tot wijsheid. Zowel kennis als wijsheid zijn in de juiste verhouding bij de ontwikkeling van de mens onontbeerlijk.
De maatschappelijke stand van zaken
Helaas is maatschappelijk gezien het opdoen van kennis veruit het belangrijkste. Zo ongeveer alles wat in het huidige onderwijssysteem overgedragen wordt, moet eerst vastgesteld en bewezen zijn. Daarbij komt dat het vaak ook grijpbaar moet zijn. Het menselijk verstand moet het kunnen begrijpen. Daarna pas kan en mag het overgedragen worden.
En daar waar wel over vorming of ontwikkeling gesproken wordt, is dat vaak een verkapte vorm van kennisoverdracht. Er worden dan modellen en methodieken overgedragen, die op verstandelijke basis ontwikkeld zijn. Die dus niet leiden tot vrijheid van onderzoeken en wijsheid, maar tot een weg naar het kunnen plaatsen van mensen in hokjes, protocollen en allerlei andere manieren om zaken (be)grijpbaar te maken.
Een andere kijk op ontwikkeling
Binnen De Roestenburgh kijken wij daar anders naar. Wij kijken holistisch naar een mens. Dat betekent dat een mens meer is dan alleen een verstand en een lichaam. Er is een derde on(be)grijpbaar deel. We noemen dat de ziel. Veel mensen in onze maatschappij her- en erkennen dit derde deel niet. Het is immers niet grijpbaar, niet begrijpbaar, dus het is er niet. Of mag er niet zijn.
Onze visie is dat juist dat derde ongrijpbare deel hét deel is waar het in een mensenleven op aarde om gaat. Daar vindt het échte leven plaats. En dat échte leven is gebaseerd op een aantal uitgangspunten die nu eenmaal niet grijpbaar zijn. We noemen dat de systemische krachten. Deze zijn niet verstandelijk (be)grijpbaar. Maar als je de tijd en ruimte neemt om ze te onderzoeken, voel je dat ze kloppen. Dat ze juist zijn en dat ze bij verstoringen enorme gevolgen hebben. En die gevolgen blijven bestaan tot de verstoring opgeven is. Die gevolgen kunnen dag in, dag uit en elke minuut enorme effecten hebben op het menselijk functioneren. En helaas vaak ook negatieve effecten.
Die effecten zijn wel zichtbaar. En daar gaat men dan iets aan doen. Maar je doet dus alleen iets aan de gevolgen dan. De oorzaak blijft echter aanwezig. Met als treurig gevolg dat iets weer terug komt en slechts tijdelijk verdwijnt.
Dat wat verdwenen is nieuw leven inblazen
Robert Wolff (auteur van het boek Oude Wijsheid van Natuurvolken) schrijft: “De wetenschap is er zo zeker van dat ze de enige waarheid is, dat ze daardoor andere manieren om iets over de realiteit te weten te komen, niet meer kan accepteren. De geneeskunde is er bijvoorbeeld, als tak van wetenschap, zeker van dat alle andere geneeswijzen kwakzalverij zijn en dus intolerabel zijn.”
Iets vergelijkbaars geldt ook voor het systemisch werk, het systemisch gedachtegoed. Natuurvolken hebben sinds mensenheugenis gewerkt op basis van de uitgangspunten van het systemisch gedachtegoed. Er was geen behoefte aan een theoretische of wetenschappelijke onderbouwing. Voldoende was dat de positieve effecten van bepaalde werkwijzen voelbaar waren. En dat duidelijk was dat de resultaten blijvend waren.
Om die reden heeft De Roestenburgh een missie. En dat is de verspreiding van het systemisch gedachtegoed. Terugbrengen van dat wat er was. Beter gezegd weer in herinnering brengen van wat er altijd geweest is en eigenlijk nog steeds is, maar geen ruimte meer krijgt in onze maatschappij. Het belangrijkste onderdeel van onze missie is het geven van een opleiding Systemisch Werken & Coachen. In deze opleiding, die in De Roestenburgh verzorgd wordt, worden geen wetenschappelijk onderbouwde modellen aangereikt. Het is een opleiding in de geest van natuurvolken en de manier waarop zij hun kennis en ervaring overdroegen. Door erover te praten. En te ervaren. Gewoon uitproberen. Doen en toepassen.
Wij benaderen het systemisch gedachtegoed erg interactief. Naast uitdieping en toelichting van het systemisch gedachtegoed, ervaar je ook wat de systemische krachten zijn en wat ze voor menselijke relaties in welke vorm dan ook betekenen. De basis voor deze manier van overdracht in de opleiding kent bijvoorbeeld drie uitgangspunten. Als eerste: “Neem niets aan omdat ik ’t zeg!” De tweede: “Wijs niets af omdat er geen wetenschappelijk verklaring voor is, of omdat het niet logisch” en als derde: “Kijk, onderzoek, voel, ondervindt, probeer uit en ervaar”.
Acht dagen
Iedereen in onze maatschappij heeft al veel mogelijkheden gehad kennis op te doen. Ons onderwijssysteem is er immers op gebaseerd.
Maar mocht JIJ vinden dat het tijd wordt voor het laten groeien van jouw onderdeel ‘vorming en ontwikkeling’, verdiep je dan in het systemische gedachtegoed. Wij garanderen je dat anders naar jezelf en je omgeving gaat kijken. Dat je je blikveld verruimt. En doordat je anders naar het leven gaat kijken, ga je ook andere mogelijkheden zien. Mogelijkheden die ervoor zorgen dat je problemen sneller op kunt lossen en als er onoplosbare problemen lijken te zijn, ga je een manier ontdekken er mee om te gaan.
Zo’n verdiepingsslag kost je acht dagen. En wat is nu 8 dagen op een mensenleven?
