Wat is naamgeving?

Naamgeving of nomenclatuur is het op systematische wijze benoemen van allerlei zaken. Zo worden eenduidige namen gegeven aan planten, dieren en aan van alles en nog wat. Doel is het bereiken van eenduidige communicatie. Met eenduidig wordt dan bedoeld dat iedereen er dezelfde, unieke betekenis aan toekent. Vanuit puur wetenschappelijk oogpunt is dit doel deels bereikbaar. In de samenleving echter niet.

Dit omdat elk mens in andere systemen opgroeit en zich daarin begeeft. Binnen elk systeem geldt een zogenaamd collectief normpatroon. En zo’n patroon is altijd anders en altijd aan verandering onderhevig.  Omdat er vaak van uitgegaan wordt dat de ander eenzelfde betekenis als jij aan een woord toekent, ontstaan er heel veel problemen.

Iedereen kent talloze voorbeelden van verwarring die veroorzaakt wordt door naamgeving. Zo zijn er veel woorden met meerdere betekenissen. Het woord ‘meer’ heeft bijvoorbeeld al ruim 20 verschillende betekenissen: bassin,  binnenwater, binnenzee, bis, comparatief van veel, door land omgeven water, een groter aantal, een grotere hoeveelheid, eerder, en andere, groot binnenwater, groot water, in grote hoeveelheid, in hogere mate, in ruimer mate, langer, natuurlijk waterbekken, niet minder etc.

Problemen

Het feit dat één woord meerdere betekenissen heeft, geeft lang niet altijd problemen. Maar het komt toch nogal eens voor dat dit wel het geval is. Daarom is communicatie één van de lastige zaken tussen mensen. Daarbij komt nog dat het menselijk verstand automatisch voor de betekenis kiest, die hem of haar het meeste voordeel lijkt te geven. En als je daarbij optelt dat het moeite kost bij jezelf én de ander te achterhalen wat precies bedoeld wordt, is het verklaarbaar dat mensen vaak langs elkaar heen praten. En de communicatie niet waardevol is en regelmatig vastloopt.

Binnen De Roestenburgh ervaren wij dit ook.

Zo bieden wij de Opleiding Systemisch Werken & Coachen. Op onze website en in onze informatie die wij verstrekken, leggen wij in hoofdlijnen uit wat we daarmee bedoelen. In samenvatting. Onder Systemisch Werken verstaan wij het gegeven dat zodra twee of meer mensen bij elkaar zijn, een systeem ontstaat. In elk systeem geldt een aantal uitgangspunten die op onbewust niveau spelen en een geweldige impact op iemands functioneren én leven hebben als die uitgangspunten verwaarloosd worden. Coachen zien wij als het begeleiden en ondersteunen van mensen zonder de regie van die ander over te nemen. Dus niet het coachen zoals een voetbalcoach dat doet.

En toch komen er mensen die er vanuit gaan dat zij in de opleiding leren een systematiek te hanteren bij het begeleiden van anderen.

Systemisch Werken als plan van aanpak

Het zou zo maar kunnen zijn dat veel mensen die ‘systemisch werken’ zien staan, er vanuit gaan dat het gaat op een vastgestelde en vooraf uitgedachte manier van werken. Een plan van aanpak of protocol. Systemisch werken is in onze context betekent precies het tegenovergestelde. Werken met een vooraf vastgestelde aanpak, is nooit waardevol voor degene die begeleid wordt. Misschien dat een coach (die wij liever begeleider of ondersteuner noemen) er wel voordeel aan heeft. Er hoeft immers alleen maar het plan van aanpak gevolgd te worden. De stappen afvinken en klaar is Kees.

Dat kan dus niet

Op basis van de andere kijk die wij er op nahouden kán een plan van aanpak niet werken. Dat komt omdat wij een mens als holistisch wezen zien bestaande uit een verstand, een lichaam en een on(be)grijpbaar deel dat wij de ziel noemen. Dit maakt elk mens uniek. En elk uniek mens heeft recht op een unieke behandeling. Dat zou zo maar de oorzaak kunnen zijn dat veel mensen zich in de reguliere hulpverlening niet gezien voelen. Zij voelen zich een dossiernummer of een diagnose. Die ziekte of die diagnose wordt aangepakt en bestreden. Niet de mens die daaronder zit.

Als je uitgaat van een holistisch mensbeeld én de systemische uitgangspunten, dan is een ziekte een gevolg. Een gevolg dat waarneembaar is door het verstand. Onder dat waarneembare gevolg zit altijd een niet zintuigelijk waarneembare oorzaak: één of meerdere verstoringen van de systemische uitgangspunten. En daar komen de meeste mensen die een ander begeleiden vaak niet aan toe. Met als gevolg dat alleen het gevolg bestreden wordt. Niet de bron. De waarneembare effecten kunnen dan wellicht tijdelijk onderdrukt worden, maar keren na verloop van tijd – helaas vaak erger – terug omdat de oorzaak niet aangepakt is. Een beetje jammer.

In onze ogen is bovenstaande de hoofdoorzaak van het feit dat de zorg langzaam maar zeker onbetaalbaar begint te worden. Mensen komen in het zorgcircuit terecht, er vindt gevolgaanpak plaats, de oorzaken blijven buiten beeld, de gevolgen komen terug, weer het zorgcircuit in……… Freek de Jonge zei ooit “….maak het verhaal zelf af en kleur de plaatjes…..”

Terug naar naamgeving

Zoals gezegd bieden wij de Opleiding Systemisch Werken & Coachen. Deze naamgeving kan de indruk wekken dat alléén mensen die als coach actief zijn, baat bij deze opleiding hebben. Dat is onjuist. Elk mens heeft baat bij deze andere kijk op communicatie, het leven, jezelf en de wereld. Door holistisch en systemisch in het leven te gaan staan, verandert gegarandeerd de kijk op jezelf. Je bent dan in staat anders naar jezelf en, als gevolg daarvan, naar anderen te kijken. Je gaat veel meer mogelijkheden zien en ervaren. En dat maakt dat je beter in staat bent de belangrijkste mens te begeleiden en voor die geweldige mens op te komen: JEZELF.