Burn out
Er wordt veel geschreven en gepraat over een burn out. Wat is het? Hoe pak je het aan?
Vaak wordt aan een burn-out een ingewikkelde definitie gekoppeld. Voor mij is het simpel. Het is een verstoring van je energie balans. Je energieniveau is te laag om nog normaal te kunnen functioneren. Erger nog. Vaak is sprake van een ernstig tekort aan energie. In extreme gevallen zelfs géén energie meer voor wat dan ook. Een mens valt letterlijk en figuurlijk stil. De reguliere aanpak bestaat uit het weer aanvullen van het energie niveau. Dat is belangrijk maar een structurele en duurzame aanpak, vraagt daarnaast de oorzaak, de bron van het energie-lek te vinden.
Mensen die vaker teksten van De Roestenburgh lezen, weten inmiddels dat ik alles door een systemische en holistische bril bekijk. Bij situaties die voorkomen, schakel ik het maatschappelijk goed en fout denken uit en ga op zoek naar de bron. Inmiddels is het mijn overtuiging, dat de oorzaken bijna altijd te vinden zijn in verstoringen van de systemische basisprincipes. Deze systemische krachten zijn er altijd. Ze spelen op onbewust niveau, maar als er sprake is van disbalans heeft dat enorme gevolgen. Gevolgen, die in het bewuste waarneembaar én voelbaar zijn. Die je leven aardig overhoop kunnen halen en het gevoel van welzijn helemaal laten verdwijnen. En dat zonder dat er zicht is op de oorzaak. Want helaas, niet veel mensen zijn zich bewust van deze systemische krachten. En zo komt het dat veel mensen met problemen worstelen en geen oplossing kunnen vinden.
Een diagnose als stempel
Ik kijk vaker vanuit systemisch en holistisch oogpunt naar een burn-out. Niet alleen, maar zeker óók met mensen die er mee te kampen hebben of hadden. Het eerste wat mij op viel, is dat maatschappelijk gezien een burn-out een diagnose is. Mensen vertonen een aantal kenmerken of gedragen zich op een bepaalde manier. En als dat zo’n beetje overeenkomt met de symptomen, dan wordt een stempel geplaatst. Je hebt een ‘burn-out’. Zoals dat met zo ongeveer alle ziekten gaat. Bij een diagnose hoort een behandelplan, een protocol. Een protocol, dat zich richt op dat wat verstandelijk bekend is over aanpak van de diagnose. En waarmee een andere, bredere aanpak wordt uitgesloten.
En daar haak ik af. Want een mens is een uniek en holistisch wezen. Een mens bestaat niet alleen uit een lichaam en een verstand. Er is een derde ongrijpbaar deel. En juist in dat ongrijpbare deel zou zomaar eens de bron van ‘de diagnose’ kunnen zitten. Want daar spelen de systemische krachten een hoofdrol. Hoe kan het dan zijn dat voor elk mensen eenzelfde behandeling geldt ? Dan wordt m.i. niet de mens, maar het stempel behandeld. En dat is jammer. Want dan is er geen structurele, maar een tijdelijke oplossing. De praktijk wijst het uit: hoeveel mensen hebben niet te maken met een tweede, derde of zoveelste burn-out ?
Een structurele oplossing voor een burn out
Voor mij is de enige juiste aanpak van wat een burn-out genoemd wordt, een holistische aanpak. Als je besluit in de volle omvang naar je situatie en de problemen die je ervaart te kijken, dan komen er andere oplossingen in zicht. Oplossingen, die ervoor zorgen dat je structureel van je problemen afkomt. Of het nu een burn-out is, een bore-out of welke mooie diagnose dan ook! Waarom zou je het niet proberen?
Een goede start is te beginnen met eens rustig tijd voor jezelf te nemen. Te gaan wandelen of gewoon eens te gaan zitten en je af te vragen ‘wat doe ik zoal de hele dag ? ‘. Maak daar in steekwoorden een lijstje van. Leg dat weg en kijk er de volgende dag nog eens naar. Verdeel dan het lijstje in categorieën. Eén voor dingen die je doet voor een ander. Op het tweede overzicht noteer je alles waarbij je je energie steekt in algemene of wereldse zaken. En lijstje van dingen die je écht voor jezelf doet. Ben hierbij eerlijk…..naar jezelf.
En de volgendedag kijk je nogmaals naar je indeling. En vraag je je af of je daar blij van wordt.
Zo niet: tijd voor actie.
Succes ermee !