Eénzaamheid….waarom?
Eenzaamheid is de basis voor de weg naar binnen, naar de ziel. Eenzaamheid ontstaat door stilte, ruimte en de bewuste afwezigheid of beperking van contact met anderen. Het beperken van het samen zijn met anderen, geeft ruimte voor éénwording. EEN -zaamheid zorgt er voor dat een mens één geheel wordt. Zonder de verbondenheid met anderen te verliezen.
Op dit moment is het in onze maatschappij zo dat de verplichte verbinding met anderen – die ik ook wel eens als sociale terreur benoem – , wezenlijk contact met jezelf bijzonder moeilijk, zo niet onmogelijk maakt.
Mensen die op basis van een holistische en systemische kijk op het leven, bij zichzelf intern op zoek gaan naar antwoorden en bevrediging van behoeften, (her)vinden zichzelf en zijn in staat onafhankelijke keuzes te maken, die hen op zielsniveau steunen. Het zijn dan altijd juiste keuzes. Hier bedoel ik mee dat deze keuzes nooit de intentie hebben ten koste van anderen te gaan. Keuzes die als vanzelfsprekend – naast jezelf – ook anderen dienen. Dit zonder afhankelijk of slaaf van anderen te zijn. Ieder die deze uitdaging aangaat, kiest zelf voor sociale contacten of niet. De interactie met anderen vindt dan plaats op vrijwillige basis. En die mate en omvang die bijdraagt aan het welzijn van díe mens. Zo’n mens durft hulp te vragen als er te weinig contacten zijn. En hoeft niet door anderen gered te worden!
Eenzaamheid en ademhalen
Voorkomen dat iemand naar binnen kan gaan, is een misdrijf tegen het mens-zijn. Het is het verstand leidend maken, terwijl het aards leven om zielsontwikkeling draait! De sociale omgevingsdruk die ontstaat door een mens geen ruimte tot eenzaamheid te gunnen, blokkeert het interne proces. Eenzaamheid is net zo nodig als de lucht die we inademen.
Eenzaamheid en persoonlijke groei
Elk mens wil – bewust of onbewust – op zielsniveau groeien en ontwikkelen. Het is dé weg naar een vrij en onafhankelijk bestaan, dat niet gericht is op de scheiding van anderen, maar op intens contact tussen levende en groeiende mensen. Met respect en ruimte voor ieder ander. Helaas is onze wereld voor een groot deel verworden tot een poel van verstandelijk groeiende mensen met oppervlakkige contacten, die er voor zorgen dat de mens een eenheidsworst wordt die past in een wereld van macht, geld en regie over de ander.
Eenzaamheid is dé basis van vrijheid, mens-zijn én ontwikkeling van de ziel.
Eenzaamheid…..positief dus
Eenzaamheid is dus positief en niet negatief zoals het vaak geëtaleerd wordt. Regelmatig wordt gesteld dat eenzaamheid tot ziekte en dood lijdt. Dit is inmiddels zo’n aanvaard uitgangspunt dat overheden er zich mee zijn gaan bemoeien. Dat leidt vaak tot plannen van aanpak en protocollen die op elk mens gelegd worden. Terwijl elk mens een uniek wezen is. Een protocol mist dus altijd haar doel.
De ziekten van deze tijd ontstaan niet door eenzaamheid. Het niet her- en erkennen van het ongrijpbare deel van elk mens – de ziel – zou zo maar eens de oorzaak van ziekten kunnen zijn. Deze uitsluiting van de ziel, leidt er toe dat mensen uit balans raken. Hierdoor verdwijnt het gevoel van welzijn en worden échte contacten met anderen verstoord.
Tot slot
Prof. De Jong Gierveld omschrijft eenzaamheid als volgt.
“Eenzaamheid is het subjectief ervaren van een onplezierig of ontoelaatbaar gemis aan (kwaliteit van) bepaalde sociale relaties. Het kan zijn dat het aantal contacten dat men heeft met andere mensen geringer is dan men wenst. Het kan ook zijn dat de kwaliteit van de gerealiseerde relaties achterblijft bij de wensen.”
Door holistisch en systemisch in het leven te gaan staan, verandert de subjectieve ervaring. En daarmee wordt eenzaamheid niet langer als gemis, maar als winst ervaren.
Inzicht opdoen in de holistische en systemische kijk op het leven, is dé start van een andere manier van in het leven staan. Een manier die bijdraagt aan het welzijn van elk mens als individu en daarmee als maatschappij als geheel.
Een mooiere, rustigere wereld begint – zoals alles – bij jezelf.
Durf je de uitdaging aan?
