Geweld, terreur en een systemische bril
Terreur, aanslagen, doden, gewonden.
Het lijkt of de wereld op zijn kop staat. Na Manchester nu weer London.
En het zijn bijna altijd onschuldigen, mensen die geen enkele invloed hebben op wat in de wereld gebeurt, die het slachtoffer zijn.
Er is geen eenduidige oplossing. Geen enkel middel dat de ontstane situatie snel doet verdwijnen. Maar in mijn beleving is er wel een dieperliggende oorzaak. Een oorzaak die, indien er écht aandacht aan besteed gaat worden, dé oplossing voor het probleem zal blijken te zijn. Om misverstanden te voorkomen: de manier en waarop nu gestreden wordt is nooit of te nimmer goed te keuren. Zolang partijen geweld in welke vorm dan ook blijven gebruiken, wordt er geen enkel probleem opgelost!
Veel terreur en geweld gaat om het feit dat mensen zich niet erkend voelen. Als mens. Of hun geloof, hun normen en waarden of dat waar zij voor staan, krijgt geen ruimte om er te mogen zijn. De benadering waar ik vanuit ga, gaat niet uit van goed of fout. Maar van juist of onjuist. En het niet geven van een plek aan een ander is in basis onjuist. En dat heeft altijd gevolgen!
Oorzaak van geweld
De oorzaak ligt dieper, veel dieper.
Het gaat om plek. Alles en iedereen moet in basis een plek hebben. En elke plek moet gerespecteerd worden. Ergens in de ontwikkeling van de mensheid zijn problemen ontstaan. Er zijn zaken principieel misgegaan. Veel zaken hebben geen échte plek gekregen: mensen, rassen, volken, geloven – die in basis allemaal gebaseerd zijn op mooie uitgangspunten – leefwijzen….noem maar op. Omdat er mensen waren die vonden dat een mens, dát specifieke ras, dat geloof, die leefwijze er niet mocht zijn. En die mensen waren in staat hun medemens hun plek te ontnemen. Omdat zij de macht hadden om anderen hun plek te ontnemen. Om welke reden dan ook.
Vanalles kreeg geen plek. Maar het is een niet te ontkennen waarheid dat alles en iedereen een plek moet hebben. Het is een waarheid die niet te veranderen is. Zoals de zwaartekracht ook niet zonder gevolgen te veranderen is.
Als iemand geen plek krijgt, gaat deze op zoek naar een plek. Eerst goedschiks en vriendelijk. Maar als er geen ruimte komt om een plek in te nemen, slaat langzaam maar zeker de wanhoop toe. Uiteindelijk wordt elke methode, elk middel ingezet om toch een plek te krijgen. En nu zijn we dan met z’n allen zo ver dat grof en dodelijk geweld niet meer geschuwd wordt. Geweld is nooit een oplossing. Want geweld zorgt er nooit voor dat je een plek krijgt. Eerder het tegenovergestelde. Je wordt verketterd en er wordt op je gejaagd. En zo krijg je juist minder plek dan meer.
Reactie op geweld
De reactie op geweld is vaak ook het gebruik van geweld. Verstandelijk gezien lijkt dat logisch, maar vanuit systemisch oogpunt niet. Geweld met geweld beantwoorden maakt de plek van de ander alleen maar kleiner, kleiner en kleiner. Met als effect dat wanhopiger gezocht wordt naar een manier om toch plek te krijgen.
Als je kijkt naar de aanslag in Manchester, dan is sprake van een soort gelaagdheid. De organisatie die de aanslag opeist, is – op een erg verkeerde manier – pogingen aan het doen een plek in de wereld te krijgen. De feitelijke dader(s) van de aanslag waren zeer waarschijnlijk ook wanhopig op zoek was naar een plek. Een plek binnen de organisatie voor wie hij of zij de daad verrichtte. Door de daad heeft hij / hebben zij binnen die organisatie, binnen dat systeem een geweldige plek gekregen. Die plek was kennelijk zo belangrijk dat de dader(s) er zijn leven(s) voor gegeven heeft.
De dader is 100% verantwoordelijk voor de daad. Het zoeken naar een plek mág nooit reden zijn voor geweld. De opeisende organisatie is verantwoordelijk voor het uitlokken van of het aanzetten tot geweld. En de gehele mensheid is verantwoordelijk voor het feit dat zaken, systemen geen plek gekregen hebben. Nogmaals: natuurlijk moet geweld bestraft worden. En het niet hebben van een plek mag NOOIT reden zijn voor geweld. Maar de geweldsspiraal die nu gaande is, zal nooit stoppen als er niet gewerkt wordt aan de diepere oorzaak.
Leiders van de wereld als je blieft : stap uit de geweldspiraal. Want jullie achten je leiders van deze wereld vanwege jullie beschaving. Verruim die beschaving met een systemische kijk op wat gebeurt en handel daarnaar.
En mensen op deze mooie aarde : kijk zelf ook door een systemische bril naar de wereld in je nabijheid. Zorg ervoor dat jij op kleine schaal niet dezelfde problemen veroorzaakt. Als je je verdiept in het systemisch gedachtegoed, is de kans dat je blijvend verstoringen veroorzaakt erg klein.
