Uit de media:
Minister nagelt bedrijven met te weinig vrouwen aan de schandpaal
Nog steeds hebben veel grote bedrijven te weinig vrouwen aan de top. Minister Van Engelshoven van Emancipatie is daar zo teleurgesteld over dat ze voor het eerst de namen van die bedrijven naar buiten brengt. Dat ze dat vandaag doet, is geen toeval: het is Internationale Vrouwendag.
In de wet staat een streefcijfer van 30 procent vrouwen in topfuncties in 2020, maar het ziet er niet naar uit dat dat wordt gehaald. Van Engelshoven heeft daar al eerder haar verontrusting over uitgesproken. Vorig jaar zei ze dat ze desnoods aan “naming and shaming” zou gaan doen en die stap zet ze nu.
Dertien bedrijven halen het percentage
Volgens een onderzoek in opdracht van het ministerie (.pdf) neemt het aandeel vrouwen in topfuncties in Nederlandse bedrijven maar mondjesmaat toe. Het Kennisinstituut Atria heeft vorig jaar de raden van bestuur en de raden van commissarissen van de 200 grootste bedrijven doorgespit en Van Engelshoven heeft de bevindingen nu openbaar gemaakt. Op de lijst staan ook de namen van de bedrijven die het volgens haar wel goed doen.
Onder de bedrijven die zowel in de raad van bestuur als in de raad van commissarissen het percentage van 30 niet haalden, zijn ING, KPN, Ahold Delhaize, Randstad en Aegon. Bedrijven die in de top helemaal geen vrouwen hadden, zijn bijvoorbeeld VolkerWessels, Dura Vermeer en Koninklijke Ten Cate.
Slechts dertien bedrijven haalden vorig jaar het streefcijfer van 30 procent vrouwen in zowel de raad van bestuur als de raad van commissarissen. Aan de top van die lijst staan de ANWB en de Nationale Goede Doelen Loterijen met 66,7 procent vrouwen in het bestuur en 50 procent in de raad van commissarissen. Verder voldeden bijvoorbeeld ook Wolters Kluwer, PostNL en de Nederlandse Spoorwegen aan het percentage.
Knap schamen
Van Engelshoven zegt in het AD dat ze met de publicatie van de lijst bij bedrijven ook op dit punt competitiegevoel wil kweken. Ze roept ook het personeel en de aandeelhouders van de bedrijven op de leiding aan te spreken op het geringe aantal vrouwen. Van Engelshoven zou zich “knap schamen” als ze in de leiding van bedrijven als Ahold of ING zou zitten.
De minister komt in het najaar mogelijk met nieuwe maatregelen. Ze erkent dat het nog maar de vraag is of er politiek genoeg draagvlak is voor een wettelijk afdwingbaar quotum aan vrouwen.
De Roestenburghse kijk
Als je holistisch en systemisch naar een mens kijkt, is een mens een levend wezen dat uit drie delen bestaat: een verstand, een lichaam en een derde deel dat niet grijpbaar en niet begrijpbaar is. Wij noemen dat de ziel.
Een menselijk lichaam is over het algemeen of mannelijk of vrouwelijk. Deze lichamelijke kenmerken zeggen op zich helemaal niets over de wijze waarop een bedrijf of organisatie geleid wordt. Elk mens heeft namelijk zowel vrouwelijke als mannelijke energie. Zonder een uitgebreide wetenschappelijk onderbouwde verhandeling te geven in het kort iets over deze energieën. Vrouwelijke energie richt zich op gevoel, emotie, overleg, consensus, samenwerking, verbondenheid, harmonie en zingeving. Samengevat gaat vrouwelijke energie over het proces. Mannelijke energie gaat over denken, ratio, zelfstandigheid, onafhankelijkheid, besluiten nemen, zaken die vast te pakken zijn, materie en argumenten. Samengevat gaat het over resultaten. Beide energie zijn in een juiste balans noodzakelijk.
Elk mens heeft deze energieën in zich en besluit welke energie op welke moment wordt ingezet. Omdat de meeste mensen zich hiervan niet bewust zijn, wordt vaak gekozen voor de energie die (tot op heden) in de maatschappij het meest gewenst is: de mannelijke energie.
De discussie over mannen of vrouwen aan de top is een non-discussie als die beperkt blijft tot de lichamelijke kijk op een mens. Het gaat om de energie die ingezet wordt.
En ja, het is hard (en hart) nodig dat de vrouwelijke energie meer ruimte krijgt. Overal. Dus in elke laag in elk bedrijf. Als alleen naar de lichamelijke kenmerken gekeken wordt, komen er slechts vrouwen aan de top die bol staan van de mannelijke energie. En dat helpt dus niet.
Het lijkt mij een must dat Minister Van Engelshoven zich verdiept in de holistische en systemische kijk op de mens en de wereld. Dan komt zij met dienende en duurzame plannen om meer vrouwelijke energie in het bedrijfsleven te krijgen. Het is dan niet nodig anderen aan de schandpaal te nagelen. Want als je systemisch naar ‘aan de schandpaal nagelen’ kijkt, is dat onjuist handelen.
Wij ondersteunen haar graag bij het verruimen van haar blik.
